Τεντούρα η Πατρινιά

Η Τεντούρα ηδύποτο ποτό της Πάτρας που η παράδοση θέλει την ιστορία της να ξεκινάει από τον 15 αιώνα.
Η Παρασκευή της γίνεται από οινόπνευμα ή τσίπουρο ή κονιάκ ( το μυστικό εδώ είναι η πρόσθεση της μαυροδάφνης ) και αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι η προσθήκη μπαχαρικών όπως η κανέλλα, γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο.
Τα αρώματα των μπαχαρικών την κάνουν μοναδική για την χρησιμοποίηση της σε φαγητά και γλυκά. Είναι ιδανική για μετά το φαγητό σαν χωνευτικό ποτό, αλλά και υπέροχο απεριτίφ.
Συνοδεύει γλυκά, φρούτα και ξηρούς καρπούς. Πίνεται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος αλλά και δροσερή με πάγο.
Στις φετινές γιορτές κάνουμε την διαφορά, καλούμε φίλους, συγγενείς και κερνάμε Ελληνικά.

Ασύρτικο Σαντορίνης

Λευκό κρασί με αρώματα ώριμων εσπεριδοειδών με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης. Συνοδεύει παραδοσιακά φαγητά. Θερμοκρασία σερβιρίσματος 8-12 βαθμούς Κελσίου.

Ταλαγάνι

Ταλαγάνι : Ελληνικό τυρί από αιγοπρόβιο γάλα ιδανικό για ψητό.

Φάβα

Η φάβα ένας Ελληνικός διατροφικός θησαυρός. Είναι όσπριο που προέρχεται από το φυτό λαθούρι και έχει ωχρό κίτρινο χρώμα και από τον αρακά με πράσινο χρώμα.
Είναι θρεπτικό και υγιεινό φαγητό με μεγάλη διατροφική αξία και λίγες θερμίδες.
Η πιο γνωστή φάβα είναι της Σαντορίνης όπου την συναντάμε από την αρχαιότητα και χαρακτηρίζεται με την ¨Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης¨.
Εξαιρετική είναι και η φάβα Φενεού χάρη στην πλούσια μορφολογία του εδάφους .
Τη χρησιμοποιούμε σε μορφή πουρέ με κρεμμύδι, ελαιόλαδο και ελιές, αλειμμένη πάνω σε ψωμί, σε κεφτέδες και η γνωστή ¨παντρεμένη¨ με την κόκκινη σάλτσα.
Τρώγεται ευχάριστα ζεστή αλλά και κρύα.
Καταναλώνεται περισσότερο το καλοκαίρι και σε περίοδο νηστείας. Συνοδεύεται υπέροχα με ποτά όπως το τσίπουρο, το ούζο, την ρετσίνα.

Μαυροδάφνη Πατρών

Η Mαυροδάφνη είναι ένα διάσημο γλυκό κρασί που η ιστορία του ξεκινά από το 1861.
Ο ιδρυτής του ο Γουστάβος Κλάους ο οποίος το δημιούργησε για να τιμήσει την αρραβωνιαστικιά του Δάφνη μια μελαχρινή κοπέλα με μαύρα μάτια που χάθηκε πρόωρα.
Παράγεται από παραδοσιακές ποικιλίες που καλλιεργούνται σε ελεγχόμενες ζώνες της Πάτρας . Παλαιώνεται σε δρύινα βαρέλια αποκτώντας πλούσια γλυκιά γεύση και χαρακτηριστικό πυκνό άρωμα.
Είναι κρασί με ¨Προστατευόμενη ονομασία Προέλευσης¨ .
Το χρησιμοποιούμε μέσα σε φαγητά για την γλυκιά γεύση του αλλά και σε γλυκά για το πυκνό άρωμα του.
Το πίνουμε τόσο σαν συνοδευτικό φαγητού όσο και σαν απεριτίφ.
Συνοδεύει υπέροχα τυριά, ξηρούς καρπούς και ξηρά φρούτα.
Πίνεται σε θερμοκρασία 10ο C.

Μυζήθρα η Ελληνική

Η μυζήθρα είναι ένα παραδοσιακό τυρί που το συναντάμε και στην αρχαιότητα. Φτιάχνεται από γίδινο, πρόβειο και αγελαδινό τυρόγαλα με την ενίσχυση πρόβειου γάλακτος.
Για την παρασκευή του βάζουμε το μείγμα σε ένα ειδικό πανί ¨τουλουπάνι¨ ,το κρεμάμε σε ψηλό σημείο και το αφήνουμε να στραγγίξει μέχρι να πήξει.
Την μυζήθρα την βρίσκουμε σε φρέσκια και γλυκιά μορφή που τη χρησιμοποιούν περισσότερο σε παρασκευές άσπρης σάλτσας, σε γέμιση πιτών και σε συνοδευτικό φαγητού. Ακόμη σε ξηρή αλμυρή μορφή ιδανική για τρίψιμο πάνω σε μακαρόνια.
Από τις πιο γνωστές στην Ελλάδα είναι η ξυνομυζήθρα Κρήτης διάσημη για την παρασκευή τάκου.
Είναι ιδανικό τυρί για αυτούς που προσέχουν την διατροφή τους αφού περιέχει λίγα λιπαρά.

Το θυμάρι

Το Θυμάρι είναι αυτοφυείς θάμνος, φύεται σε ξηρούς άγονους τόπους και ορεινές περιοχές.
Το συναντάμε από την αρχαιότητα όπου οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν για το αιθέριο έλαιο του το θυμέλαιό γνωστό για τις θεραπευτικές και αντισηπτικές ιδιότητες ιδίως στην στοματική υγιεινή.
Είναι το αγαπημένο φαγητό των μελισσών από όπου και προέρχεται το υπέροχο θυμαρίσιο μέλι με τη ξεχωριστή γεύση και άρωμα.
Σήμερα καλλιεργείται σε εδάφη και σε γλάστρες για τις ανάγκες της μελισσοκομίας της αισθητικής και της μαγειρικής.
Στην μαγειρική το θυμάρι θυμίζει την ρίγανη και το θρούμπι, ωστόσο η γεύση του είναι πιο πικάντικη από τα άλλα και για αυτό χρησιμοποιείται σε ψητά, τηγανιτά, τουρσιά ,σαλάτες και σε αρωματισμένα λάδια.
Ιδανικό για ζεστά ροφήματα με μέλι.

Απάκι Κρήτης

Τοπικό παραδοσιακό αλλαντικό από άπαχο χοιρινό κρέας .
Στη διαδικασία παρασκευής του το κρέας παραμένει 2 με 3 ημέρες με ξύδι και κρητικό κρασί και στη συνέχεια καπνίζεται σε ξυλόφουρνους με αρωματικά βότανα των βουνών της Κρήτης .
Το Απάκι τρώγεται ευχάριστα όπως το αγοράζουμε από την συσκευασία , αλλά μπορούμε επίσης να το προσθέσουμε σε λαδερά και όσπρια .

Τσακώνικη μελιτζάνα

Η τσακώνικη μελιτζάνα καλλιεργείται στην Τσακωνιά και ειδικότερα στο κάμπο του Λεωνιδίου (ο κήπος του Διονύσου) όπως τον αποκαλούσε ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας.
Διακρίνεται για το σχήμα της, είναι λεπτή μακρουλή με λεπτή φλούδα, το βιολετί χρώμα της και τις ανοιχτόχρωμες ραβδώσεις. Ακόμη για την γλυκιά γεύση της με την ανεπαίσθητη αψάδα.
Αυτό που κάνει την Τσακώνικη μελιτζάνα να υπερτερεί σε γεύση είναι το έδαφος της περιοχής το οποίο είναι ελαφρύ αμμοπηλώδες με καλή στράγγιση και η μη χρησιμοποίηση γεωργικών φαρμάκων. Επίσης το κλίμα που είναι μεσογειακό με ήπιες θερμοκρασίες.
Η Τσακώνικη μελιτζάνα Λεωνιδίου από το 1996 είναι προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) που κατοχυρώνει στους παραγωγούς της συγκεκριμένης ποικιλίας.
Η Τσακώνικη μελιτζάνα χρησιμοποιείται στην μαγειρική και στην ζαχαροπλαστική. Τοπικές οικοτεχνίες φτιάχνουν το παραδοσιακό μελιτζανάκι τουρσί και μελιτζανάκι γλυκό με το οποίο προμηθεύουν τα τοπικά καταστήματα.
Στο τέλος κάθε Αυγούστου για να την τιμήσουν διοργανώνεται η γιορτή της Τσακώνικης μελιτζάνας Λεωνιδίου.
Η γιορτή γίνεται στην Πλάκα και περιλαμβάνει την προβολή της, ακόμη παραδοσιακούς χορούς και διαγωνισμούς μαγειρικής, όπου παραβρίσκονται γνωστοί μάγειρες και σεφ που καλούνται να βραβέψουν τα καλύτερα πιάτα μελιτζάνας.

Κατίκι Δομοκού

Τυρί λευκό μαλακό με χαμηλά λιπαρά . παρασκευάζεται από κατσικίσιο γάλα η μείγμα με πρόβειο σε περιοχή της Δομοκού.

Kάπαρη

Η κάπαρη είναι ένα ακανθώδες φυτό που φυτρώνει περισσότερο σε παραθαλάσσια βραχώδη και ακαλλιέργητα εδάφη και ιδιαίτερα στα νησιά των Κυκλάδων.
Η κάπαρη και ειδικά η ελληνική είναι είδος που αυτοφύεται .
Σήμερα κάνουν προσπάθειες για την καλλιέργεια της τόσο σε υπαίθριους χώρους όσο και σε γλάστρες.
Αν και την συλλέγουν σε διάφορα στάδια της ανάπτυξης της η καλύτερη εποχή για να μαζέψουνε τα μπουμπούκια της είναι τέλος άνοιξης με αρχές καλοκαιριού.
Από την αρχαιότητα ακόμη την χρησιμοποιούν για φαρμακευτικές και καλλωπιστικές ιδιότητες.
Ο αρχαίος Έλληνας γιατρός Διοσκουρίδης συνιστούσε τα φύλλα και την ρίζα του φυτού για διάφορες παθήσεις όπως αδυναμία, αναπνευστικές λειτουργίες για την καταπολέμηση των οιδημάτων κ.α.
Στην μαγειρική η κάπαρη τουρσί δίνει όλη την γεύση της.
Την καταναλώνουμε ως ορεκτικό μέσα σε σαλάτες ακόμη και μαγειρευτά, ιδιαίτερα τα μπουμπούκια της ταιριάζουν με το ψάρι στο φούρνο ακόμη την σερβίρουμε με φάβα¨ παραδοσιακό τοπικό φαγητό της Σαντορίνης .

Πράσινες τσακιστές ελιές

Οι ελιές είναι ένα εξαιρετικό σημαντικό και θρεπτικό προϊόν της Ελλάδας τις οποίες βρίσκουμε σε διάφορες ποικιλίες χύμα ή σε συσκευασία. Χαρακτηριστική ποικιλία πράσινης τσακιστής ελιάς είναι της Χαλκιδικής, η οποία έχει μεγάλο καρπό και είναι κατάλληλη για επιτραπέζια χρήση ,αλλά μπορούμε και να τις προσθέσουμε στα φαγητά και στις πίτες. Γενικά όλες οι πράσινες τσακιστές ελιές μεγάλες και μικρές είναι το ίδιο εύγεστες και μοναδικές.
Την χρήση της ελιάς την συναντάμε από την αρχαιότητα.
Οι αρχαίοι Έλληνες τις ξαρμύριζαν, τις τοποθετούσαν σε πήλινα δοχεία με μάραθο, θυμάρι και αποτελούσαν μέρος της καθημερινής τους διατροφής.
Τις πράσινες τσακιστές ελιές ή αλλιώς σπαστές ή τσακιστολίες ή αλαρμιστές, η κατάλληλη εποχή για να τις μαζέψουμε είναι τέλος Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη τότε που οι ελιές είναι ακόμα άγουρες με σφικτή σάρκα. Η παρασκευή τους γίνεται με το σπάσιμο της ελιάς προσέχοντας νη μην σπάσουμε το κουκούτσι. Τις τοποθετούμε σε δοχείο με νερό αλλάζοντας το καθημερινά για 10 ημέρες να ξεπικρίσουν. Ύστερα τις τοποθετούμε σε άλμη που παρασκευάζεται με χλιαρό νερό και αλάτι (Η άλμη θα είναι έτοιμη όταν βυθίσουμε μέσα ένα φρέσκο άβραστο αυγό και αυτό βγει στην επιφάνεια.)
Τις πράσινες τσακιστές ελιές πρέπει να τις καταναλώνουμε άμεσα γιατί όσο περνάει ο καιρός αυτές μπορεί να θαμπώσουν και να μουχλιάσουν.

Σαββατιανό

Κρασί με ανοιχτό – κίτρινο λαμπερό χρώμα με φρέσκια γεύση και λεπτό άρωμα από γηγενή ποικιλία αμπελώνων. Καλλιεργείται στην Στερεά Ελλάδα ίσως επειδή βοηθάει το ζεστό και ξηρό κλίμα της. Ανήκει στα κρασιά με Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη. Κατάλληλο για να ¨σβήσουμε¨ παραδοσιακά Ελληνικά φαγητά, όπως το ¨χοιρινό με σέλινο¨ αλλά και να το συνοδέψουμε .
Το Σαββατιανό είναι το ιδανικό κρασί για την παραγωγή Ρετσίνας.

Κυδώνια

Τα κυδώνια είναι καρπός από φυλλοβόλα δέντρα, μακρινός συγγενής της μηλιάς και της αχλαδιάς. Όταν είναι άγουρα είναι πράσινα ,την εποχή όμως της συγκομιδής τους, το φθινόπωρο, παίρνουν ένα κίτρινο-χρυσαφί χρώμα.
Το σχήμα τους είναι ακανόνιστο και η γεύση τους πικρή και στυφή.
Οι Αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν για θεραπευτικούς σκοπούς αφού τα θεωρούσαν κατάλληλα για ένα ασφαλή και υγιές σώμα. Ακόμη πίστευαν πως είναι σύμβολο αγάπης, ευτυχίας και γονιμότητας. Έρευνες στην Αρχαία Ελληνική μαγειρική αποκαλύπτουν συνταγές με κυδώνια.
Σήμερα χρησιμοποιούμε τα κυδώνια στην ζαχαροπλαστική ( γλυκό κουταλιού κυδώνι) και στη μαγειρική ( χοιρινό με κυδώνια).
Η βιταμίνη C που περιέχουν κατατάσσει τα κυδώνια στην υγιεινή διατροφή.

Κορινθιακή Σταφίδα

Σημαντικό παραδοσιακό ελληνικό προϊόν ανώτερης ποιότητας που διακρίνεται για το άρωμα της και την υπέροχη γεύση της .
Υπάρχουν κατηγορίες κορινθιακής σταφίδας. Η ποικιλία βοστιτσα έχει καταχωρηθεί ως π.ο.π. ( προστατευόμενη ονομασία προέλευσης) από το 1993. Καλλιεργείται στην περιοχή Αιγιάλειας από το 1300 π.χ. .
Τις σταφίδες τις καταναλώνουμε ωμές και μαγειρεμένες. Ανήκει στην θρεπτική και υγιεινή διατροφή και αποτελεί σπουδαίο κομμάτι της ελληνικής κουζίνας. Πολλοί την ονομάζουν και μαύρο χρυσό.

Φέτα

Το εθνικό τυρί της Ελλάδας.
Η φέτα είναι αρωματική ,θρεπτική με λευκό χρώμα. Τη βρίσκουμε σε μαλακή ή σκληρή μορφή . Παρασκευάζεται σε παραδοσιακά τυροκομεία από παστεριωμένο γάλα πρόβειο ή αιγοπρόβειο. Ωριμάζει σε 2 μήνες τουλάχιστον . Έχει προστασία γεωγραφικής προέλευσης και τοπική μέθοδο παραγωγής και παράγεται κανονικά στην Μακεδονία , Θράκη ,Ήπειρο ,Θεσσαλία ,Πελοπόννησο , Στερεά Ελλάδα και Λέσβο. Έχει κατοχυρωθεί από την Ευρωπαική Επιτροπή ως Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης(ΠΟΠ) από το 1996.
Η φέτα χρησιμοποιείται σε τυρόπιτες, σαγανάκι και μαγειρευτά . Ακόμα καταναλώνεται σαν επιτραπέζιο τυρί , ιδανική για λαδερά.

Σαφράν

Σαφράν η ζαφορά η κρόκος Κοζάνης, προσθέτει γεύση και χρώμα.
Καλλιεργείται στην Κοζάνη και χρησιμοποιείται σαν βασικό μπαχαρικό σε πολλές κουζίνες του κόσμου.