Το σπιτάκι μας στο Προσήλι είναι κουκλίστικο, παραμυθένιο, κάτι σαν της κοκκινοσκουφίτσας, μικρό με μικρά παράθυρα και στρογγυλή πόρτα που δεν κλείνει ποτέ. Ένα χωμάτινο δρομάκι μας χωρίζει από το δάσος του Κιθαιρώνα. Εκεί στο Δάσος υπάρχουν ψηλά καταπράσινα πυκνά πεύκα με μεγάλα κουκουνάρια και στην άκρη του Δάσους απέναντι από το σπιτάκι μας πίσω από δύο πελώρια πεύκα ζει ο Λύκος ο Μελέτης. Ο Λύκος ο Μελέτης προστατεύει την οικογένεια μας από τους κακούς ανθρώπους, κανείς δεν πλησιάζει το σπιτάκι μας και εμείς για να τον ευχαριστήσουμε του πηγαίνουμε φαγητό (σούπα τραχανά με φρέσκια ντομάτα και κρουτόν σκόρδου) και ο Λύκος ο Μελέτης με την σειρά του το πηγαίνει ψηλά στο Δάσος στην δική του οικογένεια και ύστερα ξαναγυρίζει κοντά μας και έτσι ζούμε αρμονικά ο Λύκος ο Μελέτης και εμείς.

Υλικά

100 γρ. τραχανά ξυνό
2 κούπες φρέσκο χυμό ντομάτας
2 κούπες νερό
1 φλιτζανάκι του καφέ ελαιόλαδο
1 κουτ.του γλυκού πελτέ ντομάτας
1 σκελίδα σκόρδου ολόκληρη
Αλάτι-μαύρο πιπέρι
1 πρέζα κοκκινοπίπερο
1 κουτ. του γλυκού πετιμέζι

Για τα κρουτόν
Δύο φέτες χωριάτικου ψωμιού κομμένα σε κύβους
2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο
αλάτι

Παρασκευή

Α) Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο να κάψει, προσθέτουμε το σκόρδο, το σοτάρουμε να πάρουμε το άρωμα του και το αφαιρούμε. Προσθέτουμε τα κρουτόν πασπαλίζουμε με αλάτι και τα ψήνουμε ανακατεύοντας να πάρουν χρώμα.

Β) Σε μια κατσαρολίτσα βάζουμε το χυμό ντομάτας , το νερό και αφήνουμε να πάρουν βράση . Προσθέτουμε τον τραχανά, το ελαιόλαδο, το πελτέ, το σκόρδο και ανακατεύουμε.

Γ) Χαμηλώνουμε την φωτιά, προσθέτουμε το πετιμέζι, το αλάτι, το μαύρο πιπέρι, το κοκκινοπίπερο και ανακατεύουμε συνέχεια για 20 λεπτά περίπου προσέχοντας για το νερό της. Αποσύρουμε τη σούπα και τη σερβίρουμε με τα κρουτόν σκόρδου.

Μυστικό : Για τον χυμό ντομάτας παίρνουμε φρέσκιες ντομάτες (περίπου 1 κιλό) τις τρίβουμε στον τριφτή και τις σουρώνουμε σε τρυπητό πιέζοντας να βγουν οι χυμοί.

-Όχι δεξιά , αριστερά είπε ο Αντρίκος .

-Όχι αριστερά , δεξιά είπε ο Στυλιανός .

-Πες και εσύ Ευγενία είπαν και οι δύο.

-Φοβάμαι είπε η Ευγενία και άρχισε τα κλάματα.

-Ουφ, σταμάτα να μυξοκλαίς , τέλος θα πάμε δεξιά είπε ο Στυλιανός.

Ο Στυλιανός έστριψε δεξιά και τα δύο παιδιά ακολούθησαν . Ο Στυλιανός δεν θυμόταν τον σωστό δρόμο μα σαν μεγαλύτερος έπρεπε να δείξει θάρρος και τόλμησε να πάρει το δρόμο δεξιά μα έκανε ένα τεράστιο λάθος. Ο δρόμος αυτός ήταν όλο και πιο δύσβακτος ,παντού ψηλά πυκνά δέντρα και σκοτάδι σχεδόν… Τώρα η Ευγενία έκλαιγε ακόμα πιο πολύ.

-Φοβάμαι ,ξαναείπε η Ευγενία , ο Στυλιανός την αγριοκοίταξε και μάλιστα αυτή τη φορά της αγριοφώναξε .

-Σταμάτα να μυξοκλαίς …

Το κεφάλι του Αντρίκου γύρναγε γύρω – γύρω για να έχει καλύτερο οπτικό πεδίο. Ο Αντρίκος είχε ακούσει πως στο δάσος υπάρχουν αλεπούδες και φίδια και πολλές φορές και αρκούδες!( κάπου εκεί ένοιωσε να σταματάει η αναπνοή του ) Ξαφνικά ο Αντρίκος φώναξε φώς – φώς – ένα σπιτάκι !Πράγματι υπήρχε ένα ξύλινο σπιτάκι κάτω από κάτι πελώρια δέντρα με καταπράσινα φύλλα και μεγάλους κορμούς . Τα δύο αγόρια ένοιωσαν πιο ήρεμα μα η Ευγενία έκλαιγε ακόμα και έλεγε πως φοβάται . Ο Στυλιανός την κοίταξε μα δεν της είπε τίποτα.

-Μη φοβάσαι της είπε ο Αντρίκος και χτύπησε την πόρτα με όλη του τη δύναμη .

Η πόρτα άνοιξε και τότε μπροστά τους εμφανίστηκε μια όμορφη νεαρή κυρία με μαύρα μαλλιά πιασμένα αλογοουρά και πάνινα παπούτσια .Η νεαρή κυρία τους είπε να περάσουν μέσα στο σπιτάκι . Το σπιτάκι ήταν και μέσα ξύλινο και στους τοίχους ήταν κρεμασμένες μεγάλες φωτογραφίες με ζώα , πουλιά και φυτά του δάσους . Η νεαρή κυρία τους συστήθηκε – Με λένε Μάγια και είμαι Δασοφύλακας. Εσείς πως βρεθήκατε στο δάσος ; τους ρώτησε .

Η Ευγενία που είχε σταματήσει πλέον να κλαίει της απάντησε.

-Πηγαίναμε να μαζέψουμε μανιτάρια για τη μαμά που της αρέσουν πολύ . Η μαμά λέει πως τα μανιτάρια έχουν λίγες θερμίδες , πολλές βιταμίνες και πρωτείνες και θέλαμε να της κάνουμε έκπληξη για τα γενέθλιά της .

-Συγχαρητήρια , τους είπε η Μάγια , για την σκέψη σας όμως πρέπει να ξέρετε πως τα μανιτάρια στο δάσος εκτός από όλα αυτά που λέει πολύ σωστά η μαμά σας , μπορεί να έχουν και δηλητήριο και δεν είναι πάντα κατάλληλα να τα φάμε αφού μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και θάνατο. Θα πρέπει λοιπόν να έρθετε μία ολόκληρη μέρα στο δάσος να σας τα μάθω. Αλλά ελάτε τώρα θα πεινάτε , τι θα λέγατε για μία μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα μανιταριών; Βέβαια πρώτα πρέπει να τηλεφωνήσουμε στη μαμά σας για να μην ανησυχεί αλλά και για να έρθει να φάει και εκείνη που τόσο πολύ της αρέσουν και χωρίς κίνδυνο …

Υλικά

1 πακέτο μακαρόνια ολικής άλεσης νούμερο 6

500 γρ. μανιτάρια φρέσκα

2 κουτ. της σούπας βούτυρο

¼ της κούπας ελαιόλαδο συν 2 κουτ. της σούπας για τα μακαρόνια

1 μέτριο ξερό κρεμμύδι

1 σκελίδα σκόρδο

2 φρέσκες ώριμες μεγάλες ντομάτες

1 κουτ. του γλυκού πελτέ ντομάτας

1 κουτ. του γλυκού πετιμέζι

Αλάτι φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

1 πρέζα κοκκινοπίπερο

Παρασκευή

α/Καθαρίζουμε την φλούδα από τα μανιτάρια και τα κόβουμε σε φέτες , ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο, τρίβουμε τις ντομάτες στον τρίφτη.

β/ Σε αλατισμένο νερό βράζουμε τα μακαρόνια για 10-11 λεπτά, κρατάμε 1 κούπα μακαρονόζουμο, τα σουρώνουμε, ρίχνουμε 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο, ανακατεύουμε και τα αφήνουμε στην άκρη

γ/ Σε ένα αντικολλητικό τηγανάκι βάζουμε το βούτυρο να ζεσταθεί, προσθέτουμε τα μανιτάρια και σοτάρουμε μέχρι να μαραθούν, αλατοπιπερώνουμε και τα αφήνουμε στην άκρη

δ/ Σε ένα τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί προσθέτουμε το κρεμμύδι ,το αλάτι, το σκόρδο, το μαύρο πιπέρι, το κοκκινοπίπερο και σοτάρουμε 1 με 2 λεπτά, προσθέτουμε την ντομάτα, τον πελτέ, το πετιμέζι, το μακαρονόζουμο, χαμηλώνουμε την φωτιά και σιγοβράζουμε την σάλτσα για 15 λεπτά περίπου.

ε/ Ρίχνουμε τα μακαρόνια στη σάλτσα, προσθέτουμε τα μανιτάρια, ανακατεύουμε να ομογενοποιηθούν οι γεύσεις και σερβίρουμε .

Στην οδό Θεμιστοκλέους τα σπίτια από την μεριά με τους μονούς αριθμούς είχαν μια μικρή αυλή μπροστά από το σπίτι και μια μικρή αυλή στο πίσω μέρος του σπιτιού, ενώ τα σπίτια από την μεριά με τους ζυγούς αριθμούς είχαν μια μικρή βεράντα μπροστά από το σπίτι και μια τεράστια αυλή στο πίσω μέρος του σπιτιού. Η Ιωάννα ήταν η πιο όμορφη και εκρηκτική στην γειτονιά μας, ίδια η Σοφία Λόρεν μα συνάμα ήταν και γλυκιά, γλυκιά σαν τα γλυκά της και είχε την τύχη να ζει από την μεριά με τους ζυγούς αριθμούς και να έχει μια τεράστια αυλή στο πίσω μέρος του σπιτιού της και μέσα στην αυλή της να έχει μια τεράστια υπεραιωνόβια ελιά· και εκεί κάτω από το ίσκιο της είχε το μαύρο φερ-φορζέ τραπέζι της με τις καρέκλες του και πιο δίπλα τη μαύρη φερ-φορζέ κούνια και είχε φτιάξει και καλύμματα με μαύρο φόντο με κατακόκκινα τριαντάφυλλα. Εκεί μας καλούσε η Ιωάννα για να πιούμε το πρωινό καφεδάκι μας και μαζί με τον καφέ, μας κερνούσε και από τα υπέροχα γλυκά της, και τώρα τον Ιούνιο έπαιρνε κατακόκκινα κεράσια, σαν τα κατακόκκινα τριαντάφυλλα των καλυμμάτων της και μας έφτιαχνε τραγανή κερασόπιτα με λικέρ πικραμύγδαλου…..

Υλικά

για τη ζύμη

2 1/2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1/4 της κούπας ζάχαρη κρυσταλλική

1/2 κουτ. του γλυκού αλάτι

200 γρ. βούτυρο αγελαδινό παγωμένο

10 κουτ. της σούπας παγωμένο νερό

για τη γέμιση

1 κιλό κεράσια ώριμα και σφικτά χωρίς κουκούτσια

2 κουτ. της σούπας βούτυρο αγελαδινό

1/4 της κούπας ζάχαρη κρυσταλλική

2 κουτ. της σούπας λικέρ πικραμύγδαλο

1 κουτ. της σούπας κορν φλαουρ

1/2 φλ. του καφέ νερό

για το άλειμμα και το πασπάλισμα

1 κρόκο αυγού

1 κουτ. της σούπας κρέμα γάλακτος

1 κουτ. της σούπας ζάχαρη κρυσταλλική για πασπάλισμα

Παρασκευή

α) Κόβουμε το βούτυρο σε κομματάκια . Σε μια λεκανίτσα βάζουμε το αλεύρι, προσθέτουμε τη ζάχαρη , το αλάτι και ανακατεύουμε . Προσθέτουμε το βούτυρο και με τα χέρια μας ζυμώνουμε και θρυμματίζουμε τη ζύμη . Προσθέτουμε λίγο – λίγο το νερό και ζυμώνουμε μέχρι η ζύμη να γίνει λεία και ομοιόμορφη . Την χωρίζουμε σε δύο μέρη , ένα μεγαλύτερο και ένα μικρότερο , τυλίγουμε με διάφανη μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο για 1/2 ώρα .

β) Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το βούτυρο να λιώσει . Προσθέτουμε τα κεράσια , τη ζάχαρη , το λικέρ και ανακατεύουμε απαλά. Βάζουμε το κορν φλάουρ στο νερό, το ανακατεύουμε και το ρίχνουμε στο μίγμα .Αφήνουμε να πάρει 1-2 βράσεις και αποσύρουμε

γ) Σε αλευρωμένη επιφάνεια ανοίγουμε το μεγαλύτερο μέρος της ζύμης μας σε φύλλο . Το βάζουμε σε ταρτιέρα διαμέτρου 26 εκατοστών πιέζοντας τα πλαινά τοιχώματα .Εάν περισσεύει φύλλο στα πλαϊνά το κόβουμε . Ρίχνουμε τη γέμιση και την απλώνουμε ισόπαχα . Ανοίγουμε το δεύτερο μας φύλλο , σκεπάζουμε και ενώνουμε με τα δάκτυλα μας τα πλαϊνά .

δ)Χτυπάμε τον κρόκο αυγού με την κρέμα γάλακτος και αλείφουμε το φύλλο σε όλη την επιφάνειά του . Πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη και χαράζουμε .

ε) Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 C για 40 λεπτά και στους 200 C για άλλα 10 λεπτά μέχρι η πίτα μας να χρυσίσει .

Υλικά

Για τα κεφτεδάκια

500 γρ. μοσχαρίσιο κιμά

¼ της κούπας ελαιόλαδο

1 μέτριο ξερό κρεμμύδι τριμμένο στον τρίφτη

2 φέτες μπαγιάτικο ψωμί

1 αυγό χωριάτικο

1/3 της κούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό

2 κουτ του γλυκού ξερό δυόσμο

2 κουτ. του γλυκού ξερή ρίγανη

Αλάτι – μαύρο πιπέρι

Μία πρέζα κοκκινοπίπερο

Αλεύρι για το αλεύρωμα

Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα.

Για την σάλτσα

1 κιλό φρέσκες ώριμες ντομάτες

2 σκελίδες σκόρδου τριμμένες στον τρίφτη

¼ της κούπας ελαιόλαδο

½ κουτ. του γλυκού ζάχαρη

Αλάτι – μαύρο πιπέρι

Για τα μακαρόνια

½ κιλό μακαρόνια Νο6

4 κουτ. της σούπας ελαιόλαδο

Αλάτι

Κεφαλοτύρι για το πασπάλισμα

Παρασκευή

Α) Μουλιάζουμε το ψωμί στο νερό, αφαιρούμε την κόρα και στύβουμε καλά την ψίχα.

Β) Σε ένα μπολ βάζουμε τον κιμά, το ελαιόλαδο, την ψίχα του ψωμιού το αυγό, το μαϊντανό, τον δυόσμο , την ρίγανη, το αλάτι – μαύρο πιπέρι, το κοκκινοπίπερο και ζυμώνουμε καλά να ομογενοποιηθούν τα υλικά.

Γ) Πλάθουμε κεφτεδάκια τα αλευρώνουμε και τα τηγανίζουμε σε μπόλικο ελαιόλαδο μέχρι να πάρουν χρώμα. Τα αφαιρούμε και τα αφήνουμε στην άκρη.

Δ) Τρίβουμε στον τρίφτη τις ντομάτες και το σκόρδο. Σε ένα τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί, προσθέτουμε το σκόρδο και σοτάρουμε ελαφρά, προσθέτουμε την ντομάτα, αλάτι – μαύρο πιπέρι, την ζάχαρη και αφήνουμε να πάρει μια βράση, χαμηλώνουμε την φωτιά και σιγοβράζουμε μέχρι να πιεί τα νερά της, περίπου 15 με 20 λεπτά περίπου, προσθέτουμε τα κεφτεδάκια τα αφήνουμε 2-3 λεπτά να ενωθούν οι γεύσεις και αποσύρουμε.

Ε) Βράζουμε τα μακαρόνια σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσεις του πακέτου. Τα σουρώνουμε, τα ρίχνουμε πάλι στην κατσαρόλα, προσθέτουμε το ελαιόλαδο, ανακατεύουμε.

Ζ) Σε ένα πιάτο βάζουμε τα μακαρόνια προσθέτουμε από επάνω τα κεφτεδάκια, πασπαλίζουμε με το κεφαλοτύρι και σερβίρουμε.

Υλικά

300γρ φιλέτο κοτόπουλου

200 γρ φέτα

200 γρ. κασέρι

4 κουτ. σούπας ελαιόλαδο

1 ξερό κρεμμύδι

Αλάτι – μαύρο πιπέρι

Μια πρέζα κοκκινοπίπερο

1 αυγό

½ κούπα κρέμα γάλακτος

½ κιλό φύλλο χωριάτικο

Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Παρασκευή

Α) Κόβουμε σε λεπτές λωρίδες το κοτόπουλο, κόβουμε τα κρεμμύδια σε φέτες, τρίβουμε στον τρίφτη τα τυριά. Χτυπάμε το αυγό.

Β) Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί, προσθέτουμε το κοτόπουλο και σοτάρουμε μέχρι να πάρει χρώμα, προσθέτουμε το κρεμμύδι, αλάτι-μαύρο πιπέρι, το κοκκινοπίπερο και ανακατεύουμε. Ρίχνουμε την κρέμα γάλακτος αφήνουμε να πάρει 1-2 βράσεις αφαιρούμε το τηγάνι από την φωτιά και αφήνουμε το μίγμα να κρυώσει. Προσθέτουμε το αυγό, την φέτα, το κασέρι και ανακατεύουμε να ομογενοποιηθεί το μίγμα.

Γ) Ανοίγουμε το φύλλο και το κόβουμε σε τρία ίσα μέρη. Παίρνουμε μια λωρίδα φύλλου και βάζουμε στην άκρη μία κουταλιά της σούπας από την γέμιση, διπλώνουμε τις άκρες προς τα μέσα και τυλίγουμε σε πακετάκι ,βάζουμε λίγο νερό στην άκρη και κολλάμε.

Δ) Σε ένα τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί, προσθέτουμε τα κοτομπουρεκάκια και τηγανίζουμε και από τις δυο πλευρές μέχρι να πάρουν καστανόξανθο χρώμα. Συνεχίζουμε το τηγάνισμα μέχρι να τελειώσουν όλα τα μπουρεκάκια.

Μυστικό: Μπορούμε να φτιάξουμε τα κοτομπουρεκάκια με βραστό ή ψητό κοτόπουλο που έχει περισσέψει από εχθές.

Η Νάντια άνοιξε το φούρνο της, στο τσακ πρόλαβε τα κανελόνια της και δεν άρπαξαν.
Πήρε τα γάντια του φούρνου έβγαλε γρήγορα το ταψί και το ακούμπησε πάνω στο ξύλο κοπής. Το φαγητό ήταν λαχταριστό, ψήθηκε όσο έπρεπε, ευτυχώς το πρόλαβε.
Ο καιρός ήταν ακόμα ζεστός και η Νάντια είχε καλέσει τις φίλες της στο εξοχικό της για να γιορτάσουν μαζί την είσοδο της στο πανεπιστήμιο, θα έκαναν μπάνιο στην θάλασσα και θα έτρωγαν το αγαπημένο της φαγητό, κανελόνια με γέμιση από μανιτάρια και κίτρινα τυριά.
Η χαρά της ήταν απερίγραπτη, πέρασε στο πανεπιστήμιο του Πειραιά, πρώτη επιλογή όπως το παινευόταν. Η αλήθεια είναι πως είχε παλέψει πολύ, τίποτα τυχαίο, διάβαζε πάρα πολύ, ήθελε τόσο πολύ να μπει στο πανεπιστήμιο, να καθίσει στα φοιτητικά έδρανα, να ζήσει την εμπειρία της φοιτητικής ζωής και να τώρα που είχε συμβεί, που ήταν πραγματικότητα.
Τα γέλια στην αυλή από τα κορίτσια συνεχίζονταν.
Η Νάντια τις φώναξε για να την βοηθήσουν να στρώσει το τραπέζι……

Υλικά

1 πακέτο κανελόνια
400 γρ. άσπρα μανιτάρια
¼ της κούπας ελαιόλαδο συν για το άλειμμα του ταψιού.
1 κουτ. της σούπας βούτυρο
1 μέτριο ξερό κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδου
200 γρ. γραβιέρα
200 γρ. κασέρι συν για το πασπάλισμα του ταψιού
150 γρ. ρεγκάτο
3 αυγά
2 κουτ. της σούπας πελτέ ντομάτας
1 κουτ. της σούπας πετιμέζι
Αλάτι – μαύρο πιπέρι
1 πρέζα κοκκινοπίπερο
1 κούπα χυμό ντομάτας
1 ½ κούπα γάλα.

Παρασκευή

Α) Καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε τα μανιτάρια, το κρεμμύδι και το σκόρδο, τρίβουμε τα τυριά, σε μπολ χτυπάμε τα αυγά.

Β) Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο μαζί με το βούτυρο να ζεσταθούν, προσθέτουμε το κρεμμύδι, το πελτέ, αλάτι – μαύρο πιπέρι, το κοκκινοπίπερο και ανακατεύουμε, προσθέτουμε το σκόρδο, τα μανιτάρια, το πετιμέζι και σοτάρουμε έως ότου μαραθούν και μείνουν με το λάδι τους.

Γ) Σε ένα μπολ βάζουμε τα τυριά, τα μανιτάρια, προσθέτουμε τα αυγά και ανακατεύουμε.

Δ) Αλείφουμε ένα ταψί με ελαιόλαδο, γεμίζουμε τα κανελόνια με το μίγμα και τα αραδιάζουμε στο ταψί. Ρίχνουμε πάνω από τα κανελόνια το χυμό ντομάτας, το γάλα, πασπαλίζουμε με το κασέρι και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 C για 40 με 45 λεπτά περίπου μέχρι να πάρουν χρώμα.

Όλη η οδός Θεμιστοκλέους αγαπούσε την Δημητρούλα, την αγαπούσε για την καλοσύνη της , μα και για τον δικό της μοναδικό τρόπο να μας μιλάει για τους αρχαίους χρόνους. Της Δημητρούλας της αρέσανε τα γράμματα, της αρέσανε τα αρχαία ελληνικά γράμματα. Όταν ήταν μικρή το όνειρό της ήταν να πάει σχολείο να γίνει δασκάλα για να μάθει και να διδάξει τον πλούτο της αρχαίας ελληνικής γλώσσας όπως μας έλεγε. Μα ο κυρ Θανάσης, ο πατέρας της, ούτε να ακούσει για το σχολείο. Λίγο μετά την κατοχή ήταν και η φτώχεια μεγάλη, έτσι η Δημητρούλα δούλευε το πρωί με τα αδέρφια της στα χωράφια και το απόγευμα πήγαινε στην κυρά Ευφροσύνη την μοδίστρα για να μάθει την μοδιστρική τέχνη. Η Δημητρούλα μπορεί να μην έγινε δασκάλα μα αγόραζε και διάβαζε πολλά βιβλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Αγόραζε και διάβαζε και πολλά βιβλία με αρχαίες ελληνικές συνταγές. ” Έχουν μια μεσότητα, μια αρμονία είναι πιο υγιεινές ” μας έλεγε…

Υλικά

1 κιλό αλεύρι ολικής αλέσεως
1 κούπα χονδροαλεσμένα καρύδια
6 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
2 κουτ. της σούπας πετιμέζι
2 φακελάκια των 8γρ. μαγιά στιγμής
1 κουτ. του γλυκού αλάτι
Χλιαρό νερό όσο πάρει

Παρασκευή

Α) Κοσκινίζουμε το αλεύρι
Β) Σε λεκανίτσα ρίχνουμε το αλεύρι και το αλάτι και ανακατεύουμε. Κάνουμε μια λακουβίτσα στη μέση και ρίχνουμε τη μαγιά και το πετιμέζι. Ρίχνουμε λίγο – λίγο νερό και ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια ζύμη εύπλαστη. Προσθέτουμε το ελαιόλαδο και τα καρύδια και συνεχίζουμε το ζύμωμα μέχρι να ενσωματωθούν τα καρύδια στην ζύμη.
Γ) Αφήνουμε την ζύμη μας σκεπασμένη σε ζεστό μέρος για 1 με 1 ½ ώρα περίπου να φουσκώσει.
Δ) Παίρνουμε την ζύμη την ξαναζυμώνουμε και την χωρίζουμε σε δύο ίσα μέρη. Λαδώνουμε δυο φόρμες μακρόστενες για κέικ, τοποθετούμε την ζύμη και αφήνουμε να φουσκώσει για ½ ώρα ακόμη.
Ε) Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 °C για 1 ώρα περίπου.

Γυρίζοντας από την λαϊκή ακουμπούσε όλες τις τσάντες πάνω στο ξύλινο τραπέζι της αστραφτερής κουζίνα της, τις άνοιγε μία – μία έπαιρνε τα φρούτα και λαχανικά της, τα έπλενε και τα τοποθετούσε στην θέση τους. Την Ευρυδίκη την θαυμάζαμε όλες στην οδό Θεμιστοκλέους γιατί δεν ήταν μόνο η τέλεια νοικοκυρά που είχε πάντα το σπίτι της αστραφτερό, αλλά γιατί ήξερε να διαχειρίζεται όλες τις ανάγκες του νοικοκυριού της, ήξερε να ράβει τα ρούχα της, ήξερε να μαγειρεύει νόστιμα. Θυμάμαι πως έκανε και εβδομαδιαίο μενού, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη… Η Ευρυδίκη είχε το ξεχωριστό ταλέντο της σωστής νοικοκυράς. Είχε όμως και ξεχωριστό ταλέντο στο να μας φτιάχνει σπιτικά γλυκάκια. Και σαν τώρα το φθινόπωρο, αγόραζε στην λαϊκή κόκκινα μήλα έφτιαχνε αυτά τα νόστιμα μηλοπιτάκια της με την τραγανή ζύμη κουρού και την γλυκιά γέμιση μήλου, με μέλι, καρύδια και σταφίδες, μας καλούσε για ελληνικό καφέ και μας τα κερνούσε….

Υλικά
Για την ζύμη
½ κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
200 γρ. ελαιόλαδο
200 γρ. στραγγιστό γιαούρτι
1 αυγό
Μια πρέζα αλάτι

Για την γέμιση

4 κόκκινα μήλα
1 κουτ. της σούπας ελαιόλαδο
2 κουτ. της σούπας μέλι
1 φλιτζανάκι του καφέ κορινθιακή σταφίδα
1 φλιτζανάκι του καφέ καρύδια θρυμματισμένα
1 κουτ. του γλυκού τριμμένη κανέλλα
1 πρέζα τριμμένο γαρύφαλλο

Για το πασπάλισμα
Ζάχαρη κρυσταλλική
Κανέλλα τριμμένη

Παρασκευή
Α) Καθαρίζουμε τα μήλα, αφαιρούμε τα κουκούτσια και τα τρίβουμε από το χοντρό μέρος του τρίφτη, τα βάζουμε σε ένα τρυπητό και τα στύβουμε πολύ καλά με τα χέρια μας να φύγουν τα πολλά υγρά.
Β) Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί, ρίχνουμε το τριμμένο μήλο, το μέλι και σοτάρουμε μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά του μήλου, αποσύρουμε από την φωτιά, προσθέτουμε την σταφίδα, τα καρύδια, την κανέλλα, το γαρύφαλλο ανακατεύουμε καλά και το αφήνουμε στην άκρη.
Γ) Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι, το ελαιόλαδο, το γιαούρτι, το αλάτι, το αυγό και τα ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια εύπλαστη ζύμη.
Δ) Ανοίγουμε την ζύμη σε λεπτό φύλλο και με ένα ποτήρι του ουίσκι κόβουμε στρογγυλά κομμάτια. Η ζύμη που περισσεύει γύρω από τα κομμάτια την μαζεύουμε, την ξαναπλάθουμε και την ανοίγουμε πάλι σε φύλλο μέχρι να μας τελειώσει.
Ε) Παίρνουμε από 1 κουταλάκι του γλυκού γέμιση, τη βάζουμε σε κάθε κομμάτι ζύμης, το διπλώνουμε στην μέση και με ένα μεγάλο πιρούνι πιέζουμε τις άκρες να κλείσει.
Ζ) Σε ένα ταψί βάζουμε λαδόκολλα και τοποθετούμε τα μηλοπιτάκια μας. Ψήνουμε στους 180 °C για 15-20 λεπτά περίπου μέχρι να πάρουν χρώμα. Συνεχίζουμε μέχρι να ψήσουμε όλα τα μηλοπιτάκια μας. Αφήνουμε λίγο να κρυώσουν και πασπαλίζουμε με ζάχαρη και κανέλλα.