Σηκώθηκε προσεκτικά από το κρεβάτι για να μην ξυπνήσει τον Μπριλιόζ. Ο γάτος της τώρα που μεγάλωσε κοιμάται ακόμη περισσότερο. Άνοιξε την τζαμόπορτα της κρεβατοκάμαρας της, ήθελε να μπει φρέσκος αέρας. Βγήκε έξω στο μπαλκόνι να δει αν είχαν έρθει χελιδόνια , τα περίμενε τα χελιδόνια, θα έφερναν λέει μαζί τους την άνοιξη. Η Αθανασία περίμενε να έρθει ο Μάρτης, να ζεστάνει ο καιρός, να ζεσταθεί το σπίτι της και ο Μάρτης επιτέλους ήρθε, ήταν εκεί. Έτσι η Αθανασία αποχαιρέτησε τον Φλεβάρη. Στο καλό Φλεβάρη μου, να ξέρεις δεν έχω κάτι με σένα μα να… αρκετά, πάγωσα πλέον ». Έξω ο καιρός ήταν καλός, είχε έναν ωραίο ήλιο και ένα ελαφρύ αεράκι ότι έπρεπε για να πλύνει, να στεγνώσει και να φυλάξει μερικά χειμωνιάτικα ρούχα, για αυτό έβαλε πλυντήριο, μάζεψε και τα πάνω-πάνω και πήγε στην κουζίνα της. Κοίταξε το ημερολόγιο, της Tυρινής έγραφε, η Αθανασία θυμήθηκε πως στο χωριό της την εβδομάδα αυτή κάνουν μακαρονόπιτες, με τυριά, γάλα, βούτυρο. Ένοιωσε μια νοσταλγία. Λοιπόν θα έκανε και αυτή το ίδιο, ναι, σήμερα κιόλας και θα έκανε μάλιστα την μακαρονόπιτα της θειας της, της Κόνας όμως αυτή θα έβαζε λιγότερο βούτυρο, πόσο βούτυρο αλήθεια βάζει και αυτή η γυναίκα , πάντως η αλήθεια είναι πως την κάνει πολύ, πολύ, νόστιμη , σκέφτηκε και χαμογέλασε Θυμήθηκε ακόμα πως πρέπει να βάλει στο χέρι της και «μάρτη», αυτό το βραχιολάκι με τη στριφτή άσπρη και κόκκινη κλωστή για να μην την πιάσει ο ήλιος και μαυρίσει.

Υλικά
1πακέτο μακαρόνια νουμ. 2 (500γρ)
400γρ. φέτα
100 γρ. κασέρι συν 50 γρ. για το πασπάλισμα
4 κούπες γάλα
2 κουτ. της σούπας βούτυρο
2 αυγά
Μαύρο πιπέρι
¼ κουτ. του γλυκού μοσχοκάρυδο

Παρασκευή

Α) Θρυμματίζουμε την φέτα, τρίβουμε το κασέρι και χτυπάμε τα αυγά.
Β) Βράζουμε σε αλατισμένο νερό τα μακαρόνια σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης. Τα σουρώνουμε και τα ξαναρίχνουμε στην κατσαρόλα.
Γ) Στην κατσαρόλα με τα μακαρόνια βάζουμε το βούτυρο, προσθέτουμε την φέτα, το κασέρι, το γάλα, τα αυγά, το πιπέρι, το μοσχοκάρυδο και ανακατεύουμε.
Δ) ρίχνουμε το μίγμα σε ένα ταψί και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 C μέχρι να ροδίσει. (1 ώρα περίπου).

Όταν τελείωνε τις δουλειές της η Ρούλα άρχιζε το κέντημα. Κένταγε η Ρούλα και όλα στο χέρι, σταυροβελονιά. Εκείνη την εποχή ήταν μόδα τα μαγαζιά με τα πλεκτά και τα κεντήματα και έτσι, που την έχανες που την έβρισκες, έξω και μέσα από το μαγαζί της Ελένης να διαλέγει σχέδια σταμπαριστά και κλωστές. Μου άρεσε το σπίτι της Ρούλας, μου άρεσαν τα κεντήματα της οι πίνακες, τα καδράκια, τα σεμέν, τα καρέ, τα θαύμαζα όλα, και όλα με υπέροχα χρώματα. Θυμάμαι ήθελε να ανοίξει ένα τέτοιο μαγαζί την γοήτευε έλεγε να πουλάει κεντήματα και κλωστές και να συμβουλεύει τις πελάτισσες. Κένταγε η Ρούλα κένταγε” το κορίτσι με την κούνια” όμως δεν πρόλαβε να το τελειώσει, αφού έμεινε έγκυος στο δεύτερο παιδί της, πλέον ούτε συζήτηση για μαγαζί.
Τώρα η Ρούλα είχε άλλα, την έπιαναν λιγούρες για γλυκό, έτσι άρχισε να επισκέπτεται το μαγαζί του κυρ Βασίλη το ζαχαροπλαστείο απέναντι από την πλατεία να κοιτάει τα γλυκά της βιτρίνας και να της πέφτουν τα σάλια, ύστερα έμπαινε μέσα και τα αγόραζε. Και η Ρούλα άλλαξε σχέδια , τώρα ήθελα να ανοίξει ζαχαροπλαστείο. Το ξέχασε το μαγαζί της Ελένης, ξέχασε τις κλωστές και τα κεντήματα, και άρχισε να φτιάχνει κέικ και κεκάκια που τους είχε αδυναμία. Εργαστήριο έκανε την κουζίνα της, αγόρασε και μίξερ. Τώρα η Ρούλα περιμένοντας το μωρό άρχισε να μπαίνει στα μυστικά μονοπάτια της ζαχαροπλαστικής και να δημιουργεί δικές της γλυκές ιστορίες.

Έτσι είναι αλλού πηγαίνεις και αλλού η ζωή σε πάει …

Υλικά

1 κούπα ελαιόλαδο
1 κούπα μέλι
½ κούπα σταφίδες σουλτανίνα
2 κουταλιές της σούπας κακάο
1 κούπα φρέσκο χυμό πορτοκάλι
2 κουτ. του γλυκού σόδα
1 κουτ. του γλυκού κανέλα σε σκόνη
½ κουτ. του γλυκού γαρύφαλλο σε σκόνη
1 σφηνάκι γκραν Μαρνιέ (Grand Marnier)
2 1/2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Παρασκευή
Α) Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το κακάο.
Β) σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι, το κακάο, τις σταφίδες, την κανέλα ,το γαρύφαλλο και ανακατεύουμε.
Γ) Σε άλλο μπολ βάζουμε το ελαιόλαδο με το μέλι και ανακατεύουμε πολύ καλά να ομογενοποιηθούν. Ρίχνουμε την σόδα στην πορτοκαλάδα, την ανακατεύουμε και την ρίχνουμε στο μπολ. Προσθέτουμε και το γκραν Μαρνιέ.
Δ) Στο μπολ με το ελαιόλαδο προσθέτουμε λίγο – λίγο από το μίγμα με το αλεύρι και συνεχίζουμε το ανακάτεμα μέχρι να ενωθούν καλά τα υλικά μας.
Ε) Αλείφουμε την φόρμα για κέικ με ελαιόλαδο ,την πασπαλίζουμε με αλεύρι και ρίχνουμε το μίγμα μέσα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 C για 1 ώρα περίπου.

Την Κυριακή η Νανίτσα είχε επέτειο γάμου. Πόσα χρόνια δεν έχει πλέον σημασία. Σημασία είναι πως είναι πάρα πολλά. Σκληρός αγώνας ο γάμος, μας έλεγε η Νανίτσα, για αυτό και ο άγιος Χρυσόστομος τον έλεγε παλαίστρα, αφού έπρεπε να παλεύεις καθημερινά με όλα τα του γάμου.
Η Νανίτσα θυμήθηκε τότε το ‘ 72 που γνώρισε τον Σούλη παιδιά ακόμη και οι δύο, εκείνος ήταν στα 19 ψηλός, ξανθός με γαλάζια μάτια, και αυτή στα 13 όμορφη , λεπτούλα, με φουντωτά κατσαρά μαύρα μαλλιά και πράσινα μάτια. Χιπάκι την έλεγε ο Σούλης της, αφού αυτή κυκλοφορούσε με λουλουδάτες μπλούζες και με έντονα χρώματα πορτοκαλί, λαχανί, σούπερ μίνι φούστες, φορούσε και πολλά χαϊμαλιά και δερμάτινα σανδάλια από το μοναστηράκι. Τότε ήταν που αγαπήθηκαν παράφορα και κλέφτηκαν . Ακόμα θυμάται το ξύλο που έφαγε από τον πατέρα της.
Όλα καλά σκέφτηκε ,όμως αυτό που την πονάει είναι το σημείωμα που άφησε στην μάνα της και που της έγραφε “μαμά μην ανησυχείς φεύγω με τον Σούλη ” και το έβαλε κάτω από το σεμέν στο τραπεζάκι του σαλονιού. Αχ ρε μάνα λες και θα πήγαινες να ξεσκονίσεις και να το δεις, εδώ εσύ έχασες το παιδί σου… μονολόγησε. Την πόναγε, ακόμη την πόναγε πολύ , η αγωνία που πέρασε η μάνα της μέχρι να γυρίσουν πίσω . Τέλος πάντων ο γάμος είναι παλαίστρα, αρένα και αυτή θα πάλευε μέχρι τελικής πτώσης. Θα έφτιαχνε στο Σούλη της για να γιορτάσουν την επέτειο γαριδομακαρονάδα με πένες , κόκκινη σάλτσα με γλυκάνισο, πετιμέζι, σβησμένη με τσίπουρο.

Υλικά

800 γρ γαρίδες
1 πακέτο πένες ( 500 γρ .)
¼ της κούπας ελαιόλαδο
1 μέτριο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδου ψιλοκομμένη
1 κονσέρβα αποφλοιωμένα ντοματάκια με τον χυμό τους ( 400 γρ )
1 κουτ της σούπας πελτέ ντομάτας
1 κουτ του γλυκού πετιμέζι
Αλάτι ,μαύρο, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Μια πρέζα κοκκινοπίπερο
½ κουτ του γλυκού γλυκάνισο τριμμένο
1 σφηνάκι τσίπουρο
Ψιλοκομμένο μαϊντανό για το πασπάλισμα

Παρασκευή

α/Πλένουμε τις γαρίδες αφαιρούμε το κεφάλι και το κέλυφος, με ένα μαχαιράκι χαράζουμε την πλάτη της και αφαιρούμε προσεκτικά το αντεράκι.
β/Σε μία κατσαρόλα βάζουμε νερό να βράσει προσθέτουμε το αλάτι τις γαρίδες και μαγειρεύουμε για 3-4 λεπτά . Με τρυπητή κουτάλα τις αφαιρούμε και τις αφήνουμε στην άκρη.
γ/Σε άλλη κατσαρόλα σουρώνουμε το ζωμό που βράσαμε τις γαρίδες και κρατάμε μια κούπα για την σάλτσα, τον υπόλοιπο τον βάζουμε να βράσει , ρίχνουμε τις πένες και βράζουμε σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσεως, βγάζοντας τες 1 λεπτό νωρίτερα. Σουρώνουμε τις πένες και τις ξαναβάζουμε στην κατσαρόλα.
δ/Παράλληλα ετοιμάζουμε την σάλτσα. Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί , προσθέτουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο,το αλάτι,το μαύρο πιπέρι,το κοκκινοπίπερο και ανακατεύουμε προσθέτουμε την ντομάτα, το πελτέ, το πετιμέζι το γλυκάνισο, ανακατεύουμε και σβήνουμε με το τσίπουρο. Προσθέτουμε το ζωμό χαμηλώνουμε την φωτιά και σιγοβράζουμε για 20 λεπτά περίπου, προσθέτουμε τις γαρίδες ανακατεύουμε αφήνουμε να πάρουν μία βράση και αποσύρουμε.
ε/Ρίχνουμε την σάλτσα με τις γαρίδες στην κατσαρόλα με τις πένες, ανακατεύουμε προσεκτικά να αγκαλιάσει η σάλτσα τις πένες και σερβίρουμε σε πιατέλα. Πασπαλίζουμε με τον μαϊντανό.

Η Νανίτσα καθάρισε το τραπέζι της κουζίνας της, άφησε μόνο το μπολ με την ζύμη, εκεί έκανε όλες τις δουλειές της πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πήρε ένα μικρό κομματάκι και άρχισε να πλάθει τα κουλουράκια της και είχε να κάνει πολλά ταψιά. Κάθε χρόνο έφτιαχνε κρασοκούλουρα και τα έπαιρνε μαζί της όταν πήγαιναν για Πάσχα στο σπίτι της συχωρεμένης πλέον πεθεράς της. Η Νανίτσα θυμήθηκε όταν είχε πάει νιόπαντρη για πρώτη φορά στο χωριό πόσο της άρεσε εκείνο το ανηφορικό χωμάτινο δρομάκι που έβγαζε στο σπίτι και απέναντι ήταν δάσος γεμάτο κυπαρίσσια, ψηλά , μαγευτικά, τώρα δεν την μάγευε μόνο ο Σούλης της την μάγευε και το τοπίο. Μπήκανε μέσα στο σπίτι και η πεθερά της την καλοδέχτηκε με αγάπη . Της έδειξε το σπίτι, ήταν όμορφο σπίτι χωριάτικο με στρωμένες πεντακάθαρες κουρελούδες, ύστερα την πήγε και το δωμάτιο τους , της έδειξε και το γιούκο με τα προικιά του Σούλη της , είχε μάλλινες κουβέρτες και πλεκτά ίσα με κει πάνω σχεδόν άγγιζαν το ψηλό ταβάνι. Τον γιούκο δεν τον κατάλαβε ,τι χρειάζονταν τόσες μάλλινες κουβέρτες και πλεκτά, όμως της άρεσαν οι κουρελούδες κάτω. Μετά κατέβηκαν για να δει και το κατώι. Μικρή τότε η Νανίτσα δεν γνώριζε από κρασιά μα τα δύο τεράστια ξύλινα βαρέλια πάνω στην ξύλινη βάση της έκαναν τρομερή εντύπωση. “Μιας και κατεβήκαμε ας πάρουμε και κρασί για τα κουλούρια μας ” της είπε η πεθερά της. “Κρασί στα κουλούρια ;” την ρώτησε η Νανίτσα . ” Αφού το έχουμε μπόλικο Νανίτσα μου βάζουμε παντού” της απάντησε και γέλασε. Η πεθερά της έφτιαχνε τα κουλουράκια της και τα αράδιαζε σε μαύρες λαμαρίνες, και να ο Σούλης να πηγαινοέρχεται στο φούρνο μέχρι να τελειώσουν όλα τα κρασοκουλουρά της. Στα μάτια της Νανίτσας ήταν όλα μαγευτικά.

Υλικα
1 κούπα ελαιόλαδο
½ κούπα μέλι
½ κούπα λευκό κρασί
½ φλιτζανάκι του καφέ πετιμέζι
3 χωριάτικα αυγά
2 κουτ. του γλυκού κοφτές σόδα
2 βανίλιες
Αλεύρι για όλες τις χρήσεις όσο πάρει /περίπου 5 κούπες/
Για το άλειμμα των κουλουριών
1 κρόκος αυγού
1 κουτ. της σούπας νερό

Παρασκευή
α/ Σε ένα μπολ βάζουμε το ελαιόλαδο , το μέλι και το πετιμέζι. Διαλύουμε την σόδα στο κρασί, τα ρίχνουμε στο μπολ και ανακατεύουμε πολύ καλά να ομογενοποιηθούν τα υλικά μας .Προσθέτουμε την βανίλια, τα αυγά και ανακατεύουμε.
β/Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το προσθέτουμε σιγά-σιγά στο μπολ ζυμώνοντας μέχρι να αποκτήσουμε μία μαλακή και εύπλαστη ζύμη.
γ/ Σε ένα ταψί στρώνουμε λαδόκολλα. Πλάθουμε κουλουράκια και τα τοποθετούμε στο ταψί.
δ/Χτυπάμε τον κρόκο με το νερό και απλώνουμε το μίγμα πάνω από τα κουλουράκια . Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου για 20 λεπτά περίπου μέχρι να αποκτήσουν χρώμα.

Γενέθλια

Το πρωί της 15ης Μαΐου την βρήκε στο μεγάλο της σαλόνι. Η Ασπασία πήγε στο παράθυρο και τράβηξε τις λουλουδάτες κουρτίνες στην άκρη, άνοιξε διάπλατα τα παραθυρόφυλλά της, το άπλετο φως της ημέρας χύθηκε στο δωμάτιο. Πήρε βαθιές εισπνοές, το άρωμα των λουλουδιών της διαπέρασε το κορμί , το είναι της, ένιωσε τυχερή που γεννήθηκε τον πιο λουλουδάτο, ευωδιαστό, ερωτεύσιμο μήνα, το Μάη. Έβγαλε από το σαλόνι τα εμπριμέ καλύμματα, τα τίναξε, τα άπλωσε έξω πάνω στα σκοινιά να αεριστούνε και καθάρισε όλο το δωμάτιο με πολλή προσοχή. Ύστερα βγήκε στην αυλή, καθάρισε τα ξερά φύλλα και πότισε τα λουλούδια της. Είχε αγοράσει κεραμιδί μπογιά και έβαψε όλες τις ζαρντινιέρες της . Της άρεσε το κεραμιδί ίσως επειδή είναι το χρώμα της γης και όσοι είναι γεννημένοι Μάη το ’χουν αυτό, πατάνε καλά στα πόδια τους, είναι γήινοι. Κοίταξε τις ζαρντινιέρες της με θαυμασμό, ο πατέρας της τις είχε φτιάξει από τσιμέντο, άμμο και χαλίκι, ήταν καλλιτέχνης ο πατέρας της. Η Ασπασία σαν να άκουσε την μάνα της όπως τότε να της λέει «Όταν γεννήθηκες και ο πατέρας σου έμαθε πως είσαι κορίτσι θύμωσε και έφυγε από την κλινική, με παράτησε μόνη μου για τρεις ολόκληρες μέρες. Όταν σε είδε, βέβαια, ήσουν η βασίλισσα του». Χαμογέλασε. Αν και ο κήπος της ήταν γεμάτος τριαντάφυλλα, αυτή έκοψε με τρυφερότητα μόνο ένα , ήταν άσπρο. Γύρισε στο σαλόνι της, έβγαλε από το κάτω μέρος του σκρίνιου το κρυστάλλινο βάζο το γέμισε με δροσερό νεράκι και έβαλε μέσα το τριαντάφυλλο της. Πήγε και στο μπαράκι της να δει εάν είναι όλα τα ποτά εκεί: ουίσκι , βότκα ,παρφέ Nτ’ αμούρ…

Υλικά

Για το κέικ
225 γρ βούτυρο αγελάδος
2 κούπες ζάχαρη κρυσταλλική
4 αυγά
1 κούπα γάλα εβαπορέ
2 βανίλιες
2 κουτ. του γλυκού μπεκιν πάουντερ
2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Για την κρέμα ζαχαροπλαστικής
5 κούπες γάλα
¾ της κούπας κορν φλάουρ
1 κούπα ζάχαρη
2 κρόκους αυγών
1 βανίλια
2 κουτ της σούπας βούτυρο

Για το σιρόπι
½ κούπα νερό
½ κούπα ζάχαρη
½ σφηνάκι γλυκό κρασί μοσχάτο
2 κουτ της σούπας χυμό από λεμόνι

Για την κρέμα σαντιγί
400 κρέμα γάλακτος
400 γρ τυρί κρέμα
4 κουτ της σούπας ζάχαρη άχνη
1 βανίλια

Για την διακόσμηση
Κεράσι γλυκό του κουταλιού
Ένα άσπρο τριαντάφυλλο

Παρασκευή

α/ Ετοιμάζουμε το σιρόπι. Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε το νερό, την ζάχαρη και το γλυκό κρασί. Βράζουμε το σιρόπι για 3 με 4 λεπτά από την ώρα που αρχίζει να κοχλάζει. Προσθέτουμε το χυμό λεμόνι και αποσύρουμε.

β/Στον κάδο του μίξερ χτυπάμε σε μέτρια ταχύτητα το βούτυρο με την ζάχαρη. Προσθέτουμε ένα – ένα τα αυγά ρίχνουμε σιγά – σιγά το γάλα, την βανίλια , το μπέκιν πάουντερ , λίγο -λίγο το αλεύρι και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά.

γ/Βουτυρώνουμε και πασπαλίζουμε με αλεύρι μία φόρμα διαμέτρου 26 εκατοστών. Ρίχνουμε το μίγμα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς κελσίου για 1 ώρα περίπου. Το αφήνουμε να κρυώσει και το αφαιρούμε από την φόρμα.

δ/ Σε μία κατσαρολίτσα βάζουμε το γάλα το κορν φλάουρ και ανακατεύουμε, προσθέτουμε την ζάχαρη, τους κρόκους, την βανίλια και ανακατεύουμε. Βάζουμε την κατσαρολίτσα στην φωτιά και ψήνουμε την κρέμα ανακατεύοντας συνεχώς με γρήγορες κυκλικές κινήσεις μέχρι να κοχλάσει. Αποσύρουμε από την φωτιά προσθέτουμε το βούτυρο ανακατεύουμε και την αφήνουμε στην άκρη.

ε/Στον κάδο του μίξερ χτυπάμε την κρέμα γάλακτος σε σαντιγί . Σε ένα μπολ βάζουμε το τυρί και το ανακατεύουμε καλά να μαλακώσει, προσθέτουμε την ζάχαρη άχνη, την βανίλια και ανακατεύουμε . Ρίχνουμε την σαντιγί και ανακατεύουμε να ομογενοποιηθεί.

στ/Κόβουμε στην μέση το κέικ, παίρνουμε το ένα κομμάτι περιχύνουμε το μισό από το σιρόπι σε όλη την επιφάνεια του και απλώνουμε από επάνω την μισή κρέμα ζαχαροπλαστικής ισόπαχα. Συνεχίζουμε, βάζοντας πάνω από την κρέμα το δεύτερο κομμάτι κέικ. Περιχύνουμε με τον ίδιο τρόπο το υπόλοιπο σιρόπι, απλώνουμε από επάνω την υπόλοιπη κρέμα ζαχαροπλαστικής και αφήνουμε στο ψυγείο να σταθεροποιηθεί. Τέλος προσθέτουμε από επάνω την κρέμα σαντιγί την απλώνουμε ομοιόμορφα ,καλύπτοντας και τα πλαϊνά. Διακοσμούμε με τα κερασάκια και το άσπρο τριαντάφυλλο .

Γυρίζοντας από την Λευκάδα στρίψανε στα Γιάννενα, επίσκεψη πήγανε στο σπίτι της Ρήνας, της γυναίκας του αδελφού του πατέρα της. Πάνε πολλά χρόνια και η Ελπίδα δεν θυμάται πολλά, θυμάται όμως εκείνη την ημέρα. Η θεία της τότε θα κόντευε τα 80. Μία γυναίκα εύσωμη, με λεύκα μαλλιά πιασμένα σε κότσο , με ζωσμένη γύρω από την περιφέρεια της μια μεγάλη μπροστοποδιά και την κουζίνα της γεμάτη αλεύρια και με μία θαλπωρή, μία γαλήνη. Την στιγμή που φτάσανε η Ρήνα έριχνε αλεύρι επάνω στο μουσαμά του τραπεζιού της για να ανοίξει το φύλλο της δεύτερης πίτας, την πρώτη την είχε ξεφουρνίσει και τους έβαλε να φάνε. Την νοστιμιά της πίτας η Ελπίδα δεν μπορούσε να την περιγράψει με λόγια και σχεδόν μαγεμένη, την ρώτησε με θαυμασμό.’’ Μα θεία Ρήνα πως καταφέρνεις και φτιάχνεις τόσο γρήγορα μία τόσο περίτεχνη και νόστιμη πίτα ,πες μας το μυστικό’’και εκείνη της απάντησε, απλά , φυσικά, ήρεμα. ‘’Η καθημερινότητα το μυστικό είναι η καθημερινότητα. Τόσα χρόνια που έπρεπε να θρέψω τα ξαδέλφια σου και ακόμα όταν μαζεύονταν γύρω από το τραπέζι μικροί και μεγάλοι και έπρεπε να τους ευχαριστήσω όλους. Να’βλεπες Ελπίδα μου πως έκαναν μέχρι να δουν το φαγητό. Τούρκοι. Να έχεις γεμάτο το τσουκάλι, μεγάλο πράγμα. Έτσι με λίγο αλεύρι, λίγο τυρί, μερικά αυγουλάκια… Η Ελπίδα ενθουσιασμένη ζήτησε δειλά από την Ρήνα την συνταγή της πίτας.
‘’Βέβαια, βέβαια, πάρε χαρτί, μολύβι και γράφε , της είπε’’

Για την ζύμη
½ κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
4 κουτ της σούπας μηλόξυδο
¼ της κούπας ελαιόλαδο
½ κουτ του γλυκού αλάτι
Νερό χλιαρό όσο πάρει ¾ της κούπας περίπου.

Για την γέμιση
250 γρ κασέρι
250 γρ φέτα γίδινη
4 αυγά
½ κούπα γάλα εβαπορέ
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
2 κουτ της σούπας ελαιόλαδο
Για το άλειμμα των φύλλων
1/3 της κούπας ελαιόλαδο

Παρασκευή

α/ Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι το αλάτι το πιπέρι και ανακατεύουμε, κάνουμε μία λακουβίτσα , ρίχνουμε το ξύδι, το ελαιόλαδο, προσθέτουμε λίγο- λίγο νερό και ζυμώνουμε μέχρι να αποκτήσουμε μια σφικτή ζύμη. Σκεπάζουμε την ζύμη μας και την αφήνουμε στην άκρη .
β/Τρίβουμε στον τρίφτη τα τυριά και χτυπάμε τα αυγά. Σε ένα μπολ βάζουμε τα τυριά, τα αυγά, το γάλα ,το μαύρο πιπέρι , το ελαιόλαδο και ανακατεύουμε
γ/ Χωρίζουμε την ζύμη σε τρεις μπάλες και ανοίγουμε τρία φύλλα. Αλείφουμε με ελαιόλαδο ένα ταψάκι διαμέτρου 32 εκατοστών και απλώνουμε το πρώτο φύλλο φροντίζοντας να εξέχει από το ταψάκι περίπου 2 εκατοστά. Αλείφουμε το φύλλο με ελαιόλαδο και προσθέτουμε το δεύτερο φύλλο με τον ίδιο τρόπο. Ρίχνουμε την γέμιση και την απλώνουμε ισόπαχα. Στρώνουμε και το τρίτο φύλλο να καλύψει μόνο την επιφάνεια της γέμισης. Τέλος διπλώνουμε από επάνω τα φύλλα που εξείχαν από το ταψάκι και τα αλείφουμε με ελαιόλαδο.
δ/Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς κελσίου. Βάζουμε την πίτα να ψηθεί. Ψήνουμε για μισή ώρα ,ανοίγουμε τον φούρνο τρυπάμε με ένα πιρούνι το φύλλο να φύγει ο αέρας και συνεχίζουμε το ψήσιμο για άλλη μισή ώρα ακόμη να πάρει χρώμα.

Τις πρώτες μέρες του Ιούνη η Νανίτσα πήγαινε στο εξοχικό της σπίτι να το καθαρίσει και φέτος που ο χειμώνας ήταν πολύ βαρύς κι έκανε πολλά κρύα είχε αργήσει να πάει κι έπρεπε να το ετοιμάσει αφού όταν θα κλείνανε τα σχολεία, το «καραβάνι» όπως έλεγε τη φαμίλια της θα ξεκινούσε για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Όλη τη μέρα το πάλευε και δεν παλευότανε. Και πού να πάει και τι ν’ αφήσει; Κόντευε να νυχτώσει όταν έριξε μπόλικο νερό με το λάστιχο στην αυλή της. Πότισε και τα δέντρα της. Και όσο κατέβαινε η νύχτα, ένιωθε αυτήν την ευχάριστη δροσιά ολόγυρά της. Το βράδυ τη βρήκε αποκαμωμένη στη βεράντα της. Η βεράντα της πλακόστρωτη με πράσινες πλάκες Καρύστου ήταν περιτριγυρισμένη από δέντρα. Μπροστά υπήρχε μια τεράστια μουριά -που μεγάλωνε μαζί της- με πράσινα φύλλα. Στο πλάι είχε φυτρώσει μόνη της μια συκιά, μάλλον από απέναντι, από τις ρίζες της συκιάς του δικηγόρου. Αυτός είχε την ωραιότερη συκιά στη γειτονιά. Και δίπλα από τη συκιά το νυχτολούλουδό της, αυτό με το ξεχωριστό άρωμα που σε ζάλιζε. Της είχαν λείψει αυτά τα αρώματα του καλοκαιριού. Αυτήν την ώρα μπορείς να απολαύσεις το πράσινο, την ησυχία και τις ευωδιές της φύσης ,σκέφτηκε. Χαμήλωσε το φως, έβαλε απαλή μουσική στο ραδιόφωνο και πήγε στην κουζίνα της. Πήρε ένα λουλουδάτο πιάτο κι ετοίμασε μια δροσερή σαλάτα. Έβαλε μια φέτα ψωμάκι ολικής, σταρένιο ήταν, μόνη της το είχε ζυμώσει και το είχε ψήσει , έκοψε μια ντομάτα σε καρεδάκια και την έβαλε πάνω από το ψωμάκι της , έβαλε φέτα, έριξε από πάνω παρθένο ελαιόλαδο, και πασπάλισε με φρέσκια ρίγανη. Πήρε το πιάτο, πήγε έξω και το άφησε πάνω στο ξύλινο τραπέζι. Έβαλε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και κάθισε, σχεδόν κατέρρευσε πάνω στην καρέκλα ικανοποιημένη, εως και ευτυχισμένη . Η Νανίτσα ένιωσε περήφανη για τη δουλειά της. «Τα πάντα κόποις κτώνται» είπε.

Υλικά
½ κιλό αλεύρι σταρένιο ολικής άλεσης
1 φακελάκι ξηρή μάγια στιγμής των 8 γρ
½ κουτ του γλυκού αλάτι
1 κουτ της σούπας πετιμέζι
4 κουτ της σούπας ελαιόλαδο
χλιαρό νερό όσο πάρει (περίπου 1 κούπα)

Παρασκευή

α/Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι την μαγιά το αλάτι και ανακατεύουμε.
β/Κάνουμε μια λακουβίτσα στην μέση και προσθέτουμε το πετιμέζι και το ελαιόλαδο. Ρίχνουμε λίγο – λίγο νερό και ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μία ζύμη εύπλαστη .
γ/Αφήνουμε την ζύμη μας σκεπασμένη σε ζεστό μέρος να ξεκουραστεί για μια ώρα περίπου.
δ/Παίρνουμε την ζύμη μας την ξαναζυμώνουμε και την βάζουμε σε λαδωμένη φόρμα για κέικ. Την αφήνουμε να ξεκουραστεί για άλλη ½ ώρα. Με ένα μαχαιράκι χαράζουμε την ζύμη.
ε/Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς κελσίου για 1 ώρα περίπου να πάρει χρώμα.

Πίτες στο Κοκκινοπίπερο

Για την ζύμη
½ κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
½ κουτ. του γλυκού αλάτι
2 κουτ. της σούπας ξύδι
¼ της κούπας ελαιόλαδο
Χλιαρό νερό όσο πάρει (περίπου ¾ της κούπας)

Για την γέμιση
300 γρ. φέτα
200 γρ. κασέρι
200 γρ. κρέμα γάλακτος
Μαύρο πιπέρι

Παρασκευή

Α) Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι και πασπαλίζουμε με το αλάτι, κάνουμε μια λακουβίτσα στη μέση και ρίχνουμε το ξύδι.
Β) Θρυμματίζουμε την φέτα και τρίβουμε στο τρίφτη το κασέρι. Σε ένα μπολ βάζουμε τα τυριά, προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος, το ελαιόλαδο, το πιπέρι και ανακατεύουμε πολύ καλά.
Γ) Χωρίζουμε στην μέση την ζύμη και ανοίγουμε 2 φύλλα. Στρώνουμε σε λαδωμένο ταψί το ένα φύλλο ρίχνουμε την γέμιση και την απλώνουμε ομοιόμορφα. Στρώνουμε επάνω το δεύτερο φύλλο, αλείφουμε με ελαιόλαδο και γυρίζουμε τις άκρες .
Δ) Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 °C για 45-50 λεπτά μέχρι να ροδίσει.

Το καλοκαίρι θέλει την καλοπέραση του, θέλει την δροσιά του, θέλει το καλό φαί. Για αυτό και εμείς φτιάχνουμε νόστιμα, ζουμερά κεμπάπ και βγαίνουμε έξω στην δροσιά του κήπου, της βεράντας, του μπαλκονιού, στρώνουμε το τραπέζι και απολαμβάνουμε το φαγητό μας μόνοι ή και με παρέα.
Απλά η διάθεση μετράει.

Υλικά
½ κιλό κιμά από χοιρινό
½ κιλό κιμά από ζυγούρι
¼ της κούπας ελαιόλαδο συν για το άλειμμα των κεμπάπ
1 μέτριο ξερό κρεμμύδι
4 σκελίδες σκόρδου
3 κουτ. της σούπας ξερή ρίγανη
3 κουτ. της σούπας ξερός δυόσμος
3 κουτ. του γλυκού τριμμένο κόλιανδρο
2 κουτ. του γλυκού πάπρικα
2 κουτ. του γλυκού κύμινο
1 κουτ. του γλυκού κοκκινοπίπερο
Αλάτι – μαύρο πιπέρι

Παρασκευή
Α) Τρίβουμε στον τρίφτη το κρεμμύδι και το σκόρδο
Β) Σε ένα μπολ βάζουμε τους δύο κιμάδες και τους ζυμώνουμε. Προσθέτουμε το ελαιόλαδο, το κρεμμύδι, το σκόρδο την ρίγανη, τον δυόσμο και ζυμώνουμε πολύ καλά. Προσθέτουμε τον κόλιανδρο, την πάπρικα, το κοκκινοπίπερο, το αλάτι και το μαύρο πιπέρι και συνεχίζουμε πολύ καλά το ζύμωμα να ενσωματωθούν τα υλικά.
Γ) Πλάθουμε σε μακρόστενα κεμπάπ και τα λαδώνουμε.
Δ) Λαδώνουμε ένα αντικολητικό τηγάνι το αφήνουμε να ζεσταθεί πολύ καλά και τοποθετούμε τα κεμπάπ. Ψήνουμε μέχρι να πάρουν χρώμα και από τις δύο, πλευρές. Χαμηλώνουμε την φωτιά και ψήνουμε μέχρι να ψηθούν εσωτερικά.
Μυστικό : μπορούμε να ψήσουμε τα κεμπάπ μας σε σχαροτήγανο, στο γκριλ ή και στα κάρβουνα.

Καλή επιτυχία
Αντωνία .