-Όχι δεξιά , αριστερά είπε ο Αντρίκος .
-Όχι αριστερά , δεξιά είπε ο Στυλιανός .
-Πες και εσύ Ευγενία είπαν και οι δύο.
-Φοβάμαι είπε η Ευγενία και άρχισε τα κλάματα.
-Ουφ, σταμάτα να μυξοκλαίς , τέλος θα πάμε δεξιά είπε ο Στυλιανός.
Ο Στυλιανός έστριψε δεξιά και τα δύο παιδιά ακολούθησαν . Ο Στυλιανός δεν θυμόταν τον σωστό δρόμο μα σαν μεγαλύτερος έπρεπε να δείξει θάρρος και τόλμησε να πάρει το δρόμο δεξιά μα έκανε ένα τεράστιο λάθος. Ο δρόμος αυτός ήταν όλο και πιο δύσβακτος ,παντού ψηλά πυκνά δέντρα και σκοτάδι σχεδόν… Τώρα η Ευγενία έκλαιγε ακόμα πιο πολύ.
-Φοβάμαι ,ξαναείπε η Ευγενία , ο Στυλιανός την αγριοκοίταξε και μάλιστα αυτή τη φορά της αγριοφώναξε .
-Σταμάτα να μυξοκλαίς …
Το κεφάλι του Αντρίκου γύρναγε γύρω – γύρω για να έχει καλύτερο οπτικό πεδίο. Ο Αντρίκος είχε ακούσει πως στο δάσος υπάρχουν αλεπούδες και φίδια και πολλές φορές και αρκούδες!( κάπου εκεί ένοιωσε να σταματάει η αναπνοή του ) Ξαφνικά ο Αντρίκος φώναξε φώς – φώς – ένα σπιτάκι !Πράγματι υπήρχε ένα ξύλινο σπιτάκι κάτω από κάτι πελώρια δέντρα με καταπράσινα φύλλα και μεγάλους κορμούς . Τα δύο αγόρια ένοιωσαν πιο ήρεμα μα η Ευγενία έκλαιγε ακόμα και έλεγε πως φοβάται . Ο Στυλιανός την κοίταξε μα δεν της είπε τίποτα.
-Μη φοβάσαι της είπε ο Αντρίκος και χτύπησε την πόρτα με όλη του τη δύναμη .
Η πόρτα άνοιξε και τότε μπροστά τους εμφανίστηκε μια όμορφη νεαρή κυρία με μαύρα μαλλιά πιασμένα αλογοουρά και πάνινα παπούτσια .Η νεαρή κυρία τους είπε να περάσουν μέσα στο σπιτάκι . Το σπιτάκι ήταν και μέσα ξύλινο και στους τοίχους ήταν κρεμασμένες μεγάλες φωτογραφίες με ζώα , πουλιά και φυτά του δάσους . Η νεαρή κυρία τους συστήθηκε – Με λένε Μάγια και είμαι Δασοφύλακας. Εσείς πως βρεθήκατε στο δάσος ; τους ρώτησε .
Η Ευγενία που είχε σταματήσει πλέον να κλαίει της απάντησε.
-Πηγαίναμε να μαζέψουμε μανιτάρια για τη μαμά που της αρέσουν πολύ . Η μαμά λέει πως τα μανιτάρια έχουν λίγες θερμίδες , πολλές βιταμίνες και πρωτείνες και θέλαμε να της κάνουμε έκπληξη για τα γενέθλιά της .
-Συγχαρητήρια , τους είπε η Μάγια , για την σκέψη σας όμως πρέπει να ξέρετε πως τα μανιτάρια στο δάσος εκτός από όλα αυτά που λέει πολύ σωστά η μαμά σας , μπορεί να έχουν και δηλητήριο και δεν είναι πάντα κατάλληλα να τα φάμε αφού μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και θάνατο. Θα πρέπει λοιπόν να έρθετε μία ολόκληρη μέρα στο δάσος να σας τα μάθω. Αλλά ελάτε τώρα θα πεινάτε , τι θα λέγατε για μία μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα μανιταριών; Βέβαια πρώτα πρέπει να τηλεφωνήσουμε στη μαμά σας για να μην ανησυχεί αλλά και για να έρθει να φάει και εκείνη που τόσο πολύ της αρέσουν και χωρίς κίνδυνο …
Υλικά
1 πακέτο μακαρόνια ολικής άλεσης νούμερο 6
500 γρ. μανιτάρια φρέσκα
2 κουτ. της σούπας βούτυρο
¼ της κούπας ελαιόλαδο συν 2 κουτ. της σούπας για τα μακαρόνια
1 μέτριο ξερό κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
2 φρέσκες ώριμες μεγάλες ντομάτες
1 κουτ. του γλυκού πελτέ ντομάτας
1 κουτ. του γλυκού πετιμέζι
Αλάτι φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
1 πρέζα κοκκινοπίπερο
Παρασκευή
α/Καθαρίζουμε την φλούδα από τα μανιτάρια και τα κόβουμε σε φέτες , ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο, τρίβουμε τις ντομάτες στον τρίφτη.
β/ Σε αλατισμένο νερό βράζουμε τα μακαρόνια για 10-11 λεπτά, κρατάμε 1 κούπα μακαρονόζουμο, τα σουρώνουμε, ρίχνουμε 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο, ανακατεύουμε και τα αφήνουμε στην άκρη
γ/ Σε ένα αντικολλητικό τηγανάκι βάζουμε το βούτυρο να ζεσταθεί, προσθέτουμε τα μανιτάρια και σοτάρουμε μέχρι να μαραθούν, αλατοπιπερώνουμε και τα αφήνουμε στην άκρη
δ/ Σε ένα τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί προσθέτουμε το κρεμμύδι ,το αλάτι, το σκόρδο, το μαύρο πιπέρι, το κοκκινοπίπερο και σοτάρουμε 1 με 2 λεπτά, προσθέτουμε την ντομάτα, τον πελτέ, το πετιμέζι, το μακαρονόζουμο, χαμηλώνουμε την φωτιά και σιγοβράζουμε την σάλτσα για 15 λεπτά περίπου.
ε/ Ρίχνουμε τα μακαρόνια στη σάλτσα, προσθέτουμε τα μανιτάρια, ανακατεύουμε να ομογενοποιηθούν οι γεύσεις και σερβίρουμε .
