” Την Άνοιξη η κυρά Τάσαινα έφτιαχνε συχνά αγκινάρες. Όχι δεν τις έφτιαχνε όπως οι γειτόνισσες με μπιζέλια ή πατάτες, αυτή της έκανε τηγανιτές, τηγανιτές με κουρκούτι, έτσι άρεσαν στον Τάσο της και η κυρά Τάσαινα του έκανε τα κέφια, αυτή ήξερε να κρατάει τον άνδρα της. Τον πότιζε και ούζο… ”
Αντωνία.
Υλικά
10 αγκινάρες
Αλάτι
1 λεμόνι
Το χυμό από ένα λεμόνι
Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
Για το χυλό
1 κούπα νερό
1 κουταλάκι του γλυκού κοφτό σόδα μαγειρική
1 κουταλιά της σούπας ούζο
Αλάτι- μαύρο πιπέρι
Αλεύρι όσο πάρει ( περίπου ¾ της κούπας)
Παρασκευή
Α) Καθαρίζουμε τις αγκινάρες, τις κόβουμε στα δύο, αφαιρούμε το χνούδι τους, τις τρίβουμε με λεμόνι για να μην μαυρίσουν και τις βάζουμε σε μπολ με νερό που έχουμε το χυμό λεμονιού. Τις βάζουμε σε μία κατσαρολίτσα με αλατισμένο νερό και τις βράζουμε να μισομαλακώσουν.
Β) Παράλληλα ετοιμάζουμε το χυλό. Βάζουμε σε μπολ το νερό, προσθέτουμε την σόδα, αλάτι- πιπέρι, το ούζο και ρίχνουμε σιγά – σιγά το αλεύρι ανακατεύοντας συνεχώς ζωηρά με ένα πιρούνι μέχρι να πάρουμε ένα μέτριο χυλό.
Γ) Σε ένα τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο να κάψει, βουτάμε τις αγκινάρες στο χυλό, τις ανακατεύουμε, παίρνουμε με το κουτάλι μία – μία αγκινάρα τις ρίχνουμε στο ελαιόλαδο και τηγανίζουμε μέχρι να πάρουν χρυσόξανθο χρώμα.
Δ) Τις αφαιρούμε και τις τοποθετούμε σε σουρωτήρι να στραγγίσουν από το επιπλέον ελαιόλαδο. Τηγανίζουμε και τις υπόλοιπες αγκινάρες.
Μυστικό
Όταν συνεχίζουμε το τηγάνισμα περιμένουμε να ανέβει η θερμοκρασία του ελαιόλαδου στο τηγάνι για να μην διαλυθεί ο χυλός μας.
